วันเสาร์ที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2556

อยากบอกให้นายได้รู้

1116114946.jpg

ชีวิตของฉันอย่างมากก็จะสิ้นสุดเพียงแค่...10 – 15 ปีเท่านั้น การแยกจากนายไม่ว่า จะด้วยเหตุใดก็ตาม นับเป็นความปวดร้าวอย่างยิ่งของฉัน จึงโปรดสังวรให้จงหนัก ก่อนที่จะรับฉันเข้ามาในชีวิตนาย


132235.jpg

จงเชื่อมั่นในตัวฉัน เพราะเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งสำหรับความเป็นอยู่ของฉัน..

 ความอดท...นและความเข้าอกเข้าใจของนาย จะสอนให้ฉันรู้ว่า นายต้องการจะสอนให้ฉันเรียนรู้อะไรบ้าง

 อย่าโกรธฉันให้นานนัก อย่าลงโทษฉันด้วยการกักขัง นายมีทั้งหน้าที่การงาน ความบันเทิงและมิตรสหาย...แต่ฉันมีนายเพียงคนเดียว

 พูดกับฉันบ้าง แม้ฉันไม่เข้าใจในคำพูด แต่ฉันก็สามารถเข้าใจนายจากน้ำเสียงที่อ่อนโยนของนาย

 พึงระลึกอยู่เสมอว่า ไม่ว่านายจะปฏิบัติอย่างไรต่อฉัน ฉันจะไม่มีวันลืมเลือนเลย

 โปรดอย่าทำร้ายฉันด้วยการเฆี่ยนตี เพราะฉันอาจกัดหรือทำร้ายนายได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันไม่อยากให้เกิดขึ้นเลย

 โปรดพาฉันเข้าในบ้านเมื่ออากาศหนาวหรือฝนตก ฉันเป็นสัตว์ที่เคยชินกับการอยู่ร่วมกับคน ฉันไม่ร้องขอความสะดวกสบายมากมายนัก ขอ เพียงได้นอนแทบเท้านาย ฉันก็มีความสุขมากแล้ว

 ก่อนนายจะดุด่าฉัน สำหรับท่าทีที่คล้ายจะไม่เชื่อฟัง ดื้อดึงเกียจคร้าน ขอจงได้ถามตัวนายก่อนว่า เกิดสิ่งผิดปกติกับตัวฉันหรือไม่ .......หัวใจ...ของฉันมันแก่ชราและอ่อนล้าลงเสียแล้ว..

 เมื่อฉันสุขภาพไม่ดี ฉันอาจมองไม่ค่อยเห็นนายหรือได้ยินเสียงนายไม่ชัด แต่ฉันก็อยากอยู่ใกล้ชิดกับนายเหมือนเคย..

 ขอนาย...อยู่กับฉัน เมื่อช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต..ฉันมาถึง อย่าทิ้งฉันไว้เพียงลำพัง..โปรดเฝ้ามองเพื่อนผู้ซื่อสัตย์ของนาย..จากไป...อย่างช้าๆ เพื่อที่ลมหายใจสุดท้ายของฉันจะได้รับรู้ว่า ชีวิตของฉันสิ้นสุดลง....ในอ้อมกอดของนาย.........................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น